Thirza is op mijn pad gekomen en heeft mij veel geleerd over plantmedicijnen. Misschien ken je haar online onder de naam Reizende Ziel. Ze doet onwijs mooi werk en het is haar zielsmissie om mensen te begeleiden voor, tijdens en na hun helingsproces. Dit doet ze onder andere met coaching sessie’s, ceremonies (plantmedicijnen) en lichaamsgerichte trauma therapie. Zelf maakte ik deel uit van haar Cacao Flower community en op vrijdag 16 juni hadden we een mooie gathering met zijn allen, wat ook een bijzondere afsluiting was van een hoofdstuk.
As within, so without
De dag stond in het teken van dragen en gedragen worden. De Engelse uitdrukking hierboven is dan ook een universele wet dat de buitenwereld een weerspiegeling is van onze binnenwereld. Kortom het thema van de dag. Want wat we voelen en wat we geloven heeft de neiging zich te manifesteren in ons leven. Om deze reden is het erg belangrijk om ons bewust te worden van deze universele wet en te begrijpen hoe en waar deze van toepassing is op ons leven. Je buitenwereld is een weerspiegeling van wat je van binnen denkt, gelooft en voelt. Om in een opwaartse spiraal te komen, moet je naar binnen reiken. Zodat je de mensen, kansen en resultaten gaat aantrekken die je inspireren om jouw grootste dromen achterna te gaan.
Het programma van de dag
Eenmaal aangekomen op de serene locatie in de natuur met een yurt omringt door velden begon het verbinden meteen. We kenden elkaar natuurlijk al enigszins online maar om elkaar in het echt te ontmoeten is toch veel leuker. Iedereen had bloemen voor het altaar meegenomen en we versierden deze tot er een overvloedig altaar stond te stralen, een echte krachtplek. Vervolgens begonnen we met een bijzondere openingsceremonie waarna de cacao ceremonie volgde.
De magische energie binnen de Cacao Flower groep die eigenlijk al vanaf het begin heerste was erg bijzonder. Hierdoor ging de hele dag een soort van vanzelf ondanks dat er wel een programma gemaakt was. Van overgave en kwetsbaarheid tot grenzen aan geven en delen, alles gebeurde gewoon en voelde goed voor iedereen. De tijd vloog dan ook voorbij en voordat we het wisten was het tijd om te eten. We dekten een tafel rijkelijk met de potluck gerechten van iedereen en genoten met zijn allen van de omgeving en het eten.
Tijd om het kampvuur aan te steken voor de vuurceremonie. Stuk voor stuk gooiden we in de vorm van een stuk hout iets wat we deze dag wilden loslaten in het vuur om het te verbranden. Dit omdat het ons niet langer meer dient of helpt. Als allerlaatst sloten we de dag met veel liefde af door eerder voor elkaar geschreven brieven met boodschappen met elkaar te delen rondom het kampvuur. Zo bijzonder en raak, de brief is dan ook super fijn om terug te lezen, zeker op mindere dagen.
Ik ben dankbaar dat ik deel uit mocht maken van deze mooie Cacao Flower community en ik weet zeker dat iedereen elkaars pad op een bepaald moment weer zal kruizen.